Naslov (srp)

Sinteza, karakterizacija i biološka aktivnost mono- i dinuklearnih rutenijum(II/III) kompleksa sa azot-donorskim ligandima

Autor

Međedović, Milica, 1993-

Doprinosi

Petrović, Biljana, 1970-
Rilak Simović, Ana, 1985-
Grgurić-Šipka, Sanja, 1971-
Baskić, Dejan, 1970-
Vraneš, Milan, 1978-
Bogojeski, Jovana, 1980-
Kostić, Marina, 1981-

Opis (eng)

This doctoral dissertation describes the synthesis of new mononuclear Ru(II) (1–7) and Ru(III) (8–13)complexes as well as dinuclear ruthenium(II) complexes (14 and 15). The structures of complexes wereconfirmed by various analytical methods, such as UV-Vis, 1H and 13C NMR, IR, EPR, ESI-MS spectroscopy,conductivity measurements and elemental microanalysis. These complexes showed good stability inphysiological conditions and thus became suitable candidates for further research. Ruthenium complexes 1-7,14 and 15 were more reactive towards nitrogen-donor nucleophiles (5’-GMP) than toward sulfur-donornucleophiles (GSH, L-Cys and L-Met) in the nucleophilic substitution reactions. Results obtained from theexamination of the interactions of ruthenium complexes with DNA indicated binding by intercalation and/orminor groove binding, which was also confirmed by computational docking methods on two DNAconformations, 1Z3F and 1BNA. Ruthenium complexes bind to both sites with moderately strong affinity(Kb = 104– 106 M−1) to HSA and its structural analogue BSA. Molecular docking of dinuclear complexes 14and 15 singled out active site I of subdomain IIA as probable, while mononuclear complexes 1–13 confirmedthe possibility of binding to active site I subdomain IIA and active site II subdomain IIIA of proteins.Complexes 2, 5 and 6 showed good to strong and highly selective cytotoxic activity on the MDA-MB 231 andHeLa cell lines. Furthermore, complex 12 reduced the volume of mouse primary heterotopic Lewis lungcancer, while complex 9 reduced the number of metastases per lung. Finally, dinuclear complex 15 was moreactive against MDA-MB-231 cells than complex 14. On computational pancreatic model we studied diffusionof complexes 8-13 through both tissue and large blood vessel domains, demonstrating that these complexesare promising candidates for future pharmacological research in the field of pancreatic adenocarcinomaresearch. In vitro investigation stands out complexes 12 and 13 for the best antibacterial activity, whilecomplex 8 was singled out for its antioxidant properties.

Opis (srp)

U okviru disertacije opisana je sinteza novih mononuklearnih Ru(II) (1–7) i Ru(III) kompleksa(8–13), kao i dinuklearnih Ru(II) kompleksa (14, 15). Strukture kompleksa potvrđene su analitičkimmetodama, kao što su UV-Vis spektrofotometrija,1H i 13C NMR, IR, MS, EPR, merenje provodljivostii elementalna mikroanaliza. Proučavani kompleksi pokazali su dobru stabilnost u fiziološkimuslovima, čime su se stekli uslovi za dalja istraživanja. U supstitucionim reakcijama kompleksirutenijuma 1–7, 14 i 15 pokazali su veću reaktivnost prema azot-donorskim (5'-GMP) nego premasumpor-donorskim nukleofilima (GSH, L-Met i L-Cys). Rezultati ispitivanja interakcija kompleksasa DNA ukazali su na vezivanje interkalacijom i/ili vezivanjem za mali žljeb, što je potvrđeno i na1Z3F i 1BNA konformacijama DNA kompjuterskim doking metodama. Ispitivani kompleksi pokazalisu umerenu jačinu vezivanja (Kb = 104– 106) za protein HSA i njegov strukturni analog BSA.Molekulski doking je kod dinuklearnih kompleksa 14 i 15 izdvojio aktivno mesto I subdomena IIA kaoverovatno, dok je kod mononuklearnih kompleksa 1–13 potvrđena mogućnost vezivanja za mesto Isubdomena IIA i za mesto II subdomena IIIA aktivne strane proteina. Rezultati ispitivanja biološkeaktivnosti ukazali su na dobru aktivnost i selektivnost kompleksa 2, 5 i 6 prema MDA-MB 231 iHeLa ćelijskim linijama. Kompleks 12 pokazao se efikasnim u smanjenju tumora pluća, a kompleks 9u smanjenju broja metastaza. Kompleks 15 pokazao se aktivnijim u poređenju sa kompleksom 14 premaMDA-MB-231 ćelijskoj liniji, dok su se prema HCT-116 ćelijskoj liniji pokazali neaktivnim. Nakompjuterskom doking modelu pankreasa proučavana difuzija kompleksa 8–13 kroz tkiva i velikekrvne sudove dala je jasan uvid u njihov farmaceutski potencijal. In vitro ispitivanja antimikrobneaktivnosti izdvojila su komplekse 12 i 13 kao najefikasnije, dok se po antioksidativnim svojstvimaizdvojio kompleks 8.

Opis (srp)

-

Jezik

srpski

Datum

2024

Licenca

Ovo delo je licencirano pod uslovima licence
Creative Commons CC BY-NC-SA 3.0 AT - Creative Commons Autorstvo - Nekomercijalno - Deliti pod istim uslovima 3.0 Austria License.

http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/at/legalcode