Ispitivanje uticaja primene empagliflozina na reproduktivne i metaboličke karakteristike sindroma policističnih jajnika kod pacova
Rakić, Dejana, 1994-
Joksimović Jović, Jovana, 1987-
Dimitrijević, Aleksandra, 1970-
Arsenijević, Petar, 1985-
Jakovljević Uzelac, Jovana, 1984-
Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) is a common multifactorial endocrinopathy in women ofreproductive age, associated with infertility and metabolic disorders. Recently, much researchhas focused on the etiopathogenesis of this disorder and the modulation of therapeuticapproaches. There are still many controversies in the choice of therapy, and metformin is oneof the most commonly used agents in PCOS therapy. Considering the link between metabolicdisorders and PCOS, glycemic status is crucial in these patients, and sodium-glucosecotransporter type 2 inhibitors (SGLT2Is) represent a potentially promising new therapeuticapproach. These drugs have been shown to improve glucose metabolism, reduce adiposetissue, decrease oxidative stress, and protect the cardiovascular system. These data promptedus to investigate the effects of empagliflozin (EMPA) in a PCOS rat model and comparethem with the effects of metformin. We confirmed that EMPA positively affectssomatometric parameters, glucose and lipid metabolism, levels of sex hormones, reducesoxidative stress, improves ovarian function and morphology, as well as uterine morphology.Administration of EMPA at doses of 5 mg/kg, 15 mg/kg, and 45 mg/kg during 4-weektreatment improved metabolic and reproductive status in a PCOS rat model induced byestradiol valerate and a high-fat diet. The best effects were achieved in groups receiving themiddle and highest applied doses of EMPA, which was comparable to the effects ofmetformin. These results may prompt further clinical research on the use of EMPA inpatients with PCOS.
Sindrom policističnih jajnika (engl. Polycystic Ovary Syndrome - PCOS) je čestamultifaktorska endokrinopatija u reproduktivnom dobu žene, koje je povezan saneplodnošću i metaboličkim poremećajima. U poslednje vreme dosta je istraživanaetiopatogeneza ovog poremećaja, kao i modulacija terapijskog pristupa. Još uvekpostoje mnoge nesuglasice u izboru terapije, a metformin predstavnja jedan odnajčešće primenjivanih agenasa u terapiji PCOS. Obzirom da postoji povezanostmetaboličkih poremećaja i PCOS, glikemijski status veoma je važan kod ovihpacijenata, te inhibitori natrijum glukoznog kotransporta tipa 2 (SGT2I)predstavljaju potencijalno ohrabrujući, novi terapijski pristup. Pokazano je da ovilekovi poboljšavaju metabolizam glukoze, smanjuju količinu masnog tkiva, smanjujuoksidativni stres i štite kardiovaskularni sistem. Ovi podaci su nas naveli daistražimo efekte primene empagliflozina (EMRA) u PCOS modelu kod pacova iuporedimo ih sa efektima metformina. Potvrdili smo da EMRA deluje pozitivno nasomatometrijske parametre, metabolizam glukoze i lipida, nivo polnih hormona,smanjuje oksidacioni stres, poboljšava ovarijalnu funkciju i morfologiju, kao imorfologiju uterusa. Primena EMRA u dozama od 5 mg/kg, 15 mg/kg i 45 mg/kg tokom4 nedeljnj tretmana pobošava metabolički i reproduktivni status u PCOS modelupacova izazvanog primenom estradiol-valeratoa i režima ishrane bogate mastima.Najbolji efekti su ostvareni u grupama koje su dobijale srednju i najveću primenjenudozu EMRA, što je bilo uporedivo sa efektima metformina. Ovi rezultati mogunavesti na dalja klinička istraživanja primene EMRA kod pacijentkinja sa PCOS.
-
Serbian
2024
This work is licensed under a
CC BY-NC-ND 3.0 AT - Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Austria License.
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/at/legalcode