Razvoj samoadaptirajućih virtuelnih mašina u cilju poboljšanja ishoda učenja u heterogenom računarskom okruženju
Stolić, Predrag, 1980-
Milošević, Danijela, 1967-
Blagojević, Marija, 1984-
Protić, Jelica, 1962-
Milošević, Marjan, 1979-
Savremeno izvođenje nastavnih procesa u okviru visokoškolskog obrazovanja oslanja sena upotrebu principa učenja od kuće koji, pored prednosti, ispoljavaju i nekenedostatke. Jedan od uočenih nedostataka jeste heterogenost računarskog okruženja, kaorezultat upotrebe ličnih računarskih resursa studenata budući da ti računarskiresursi međusobno ispoljavaju veliku raznolikost.Način prevazilaženja nastale heterogenosti jeste prevođenje u homogeni oblikupotrebom virtuelnih mašina. Ovakvim pristupom vrši se približavanje postizanjuuniformnosti nastavnog procesa posmatrano sa stanovišta upotrebe računarsketehnike. Virtuelizacija unosi novu kompleksnost jer se sve aktivnosti virtuelizacijesprovode od strane studenata i nastavnog osoblja. To podrazumeva da će se akterinastavnog procesa privremeno udaljiti od primarnih ciljeva vezanih za postizanjepozitivnih ishoda učenja. Potrebno je razviti mehanizme koji će omogućitiautomatizaciju procesa vezanih za primenu virtuelne mašine u nastavnom procesu ucilju svođenja učešća aktera nastavnog procesa u virtuelizaciji na prihvatljivminimum.Ovo je postignuto razvojem samoadaptirajuće virtuelne mašine koja, u odnosu naklasičnu virtuelnu mašinu, poseduje adaptivna svojstva u hardverskom i softverskomsmislu. Adaptivnost u hardverskom smislu ogleda se u automatskom prilagođavanjutrenutnim uslovima okruženja u kome virtuelna mašina ostvaruje rad, analizomparametara okruženja, statističkom obradom istih i predikcijom budućih stanja, čimese definišu parametri rada virtuelne mašine. U softverskom smislu, adaptivnost sepostiže korišćenjem principa ontološkog inženjerstva čime se svi instalacioniprocesi u okviru virtuelne mašine obavljaju bez direktnog učešća korisnika.Sve funkcionalnosti realizovanog rešenja potvrđene su odgovarajućim testiranjima.
-
The modern implementation of teaching processes within higher education relies on the use ofthe principles of learning from home, which have some disadvantages. One of the observeddisadvantages is the heterogeneity of the computer environment, as a result of the use ofpersonal computer resources of students, since these computer resources exhibit great diversityamong themselves.The way to overcome the resulting heterogeneity is to translate it into a homogeneous formusing virtual machines. Virtualization introduces new complexity because all virtualizationactivities are performed by students and teaching personnel. This means that the actors of theteaching process will temporarily move away from the primary goals related to achievingpositive learning outcomes. It is necessary to develop mechanisms that will enable theautomation of processes related to the application of a virtual machine in the teaching processin order to reduce the participation of actors of the teaching process in virtualization to anacceptable minimum.This was achieved by developing a self-adaptive virtual machine that, compared to a classicvirtual machine, has hardware and software adaptive properties. Hardware adaptability isreflected in automatic adaptation to the current conditions of the environment in which thevirtual machine works, by analyzing the parameters of the environment, statistical processingof them and prediction of future states, which defines the operating parameters of the virtualmachine. Software adaptability is achieved by using the principles of ontological engineering,whereby all installation processes within the virtual machine are performed without direct userparticipation.All functionalities of the implemented solution were confirmed by appropriate tests.
Serbian
2023
This work is licensed under a
CC BY-SA 3.0 AT - Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Austria License.
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/at/legalcode